Tweet

´Heb u al netur, mefrôwtje´ /reageer

Natuurmonumenten stuurde Martine Postma kort geleden een brief. Of ze voor 5 euro een vierkante meter natuur wilde sponsoren. Een mooi aanbod. Maar ze aarzelde. Ze heeft namelijk al een vierkante meter.

Ik doel op de geveltuin die ik sinds kort, samen met de onderburen, bezit. Die vierkante meter grond voldoet welbeschouwd niet eens aan de definitie van natuur. Maar voor mij als bovenhuisbewoner heeft hij een waarde als was het je reinste oerbos. Stel je voor: echte grond, onverharde ruimte voor groen midden in de stad. Met goedvinden van de gemeente – ja, zelfs dóór medewerkers van de gemeente – onttrokken aan de steenmassa. Voor ons!

Toen de geveltuin pas was aangelegd, dit voorjaar, heeft ons deel eerst anderhalve maand braak gelegen. Want ik wilde op die kostbare ruimte niet overhaast iets neerzetten waar we later misschien tegen onze zin aan vast zouden zitten. Maar toen het onkruid begon op te schieten, moest er iets gebeuren. Dus toen heb ik er, samen met de kinderen, de Oost-Indische-kersplantjes gepoot die we eerder in een bak op het balkon hadden gezaaid. We hadden op het balkon ook nog enige tientallen zelfgekweekte tomatenplantjes waar we iets mee moesten, dus daarvan hebben we er toen ook maar een paar tussen gezet.

Hommels en lieveheersbeestjes

Dat hebben we geweten. De tomatenplantjes in de geveltuin bleven aanvankelijk veel kleiner dan die op het balkon. Maar op een gegeven moment begonnen ze te groeien. Ze maakten allerlei zijtakjes en kregen stevige, donkergroene bladeren. Toen we van vakantie terugkwamen, waren ze enorm geworden en hadden overal bloemetjes. Ook de Oost-Indische kers bloeide, en er vlogen hommels rond en we zagen lieveheersbeestjes.

En toen kwamen de tomaatjes. Eerst hier en daar een enkele, toen vele trossen vol. Veel meer dan bij de balkontomaten. De keuken ligt inmiddels vol met trosjes waarvan sommige tomaten al rood zijn, andere nog oranje, maar die kleuren vanzelf bij. De kinderen zijn net zo enthousiast als ik en duiken, elke keer als we voor de deur staan, tussen de planten op zoek naar rode tomaatjes.

Dat formulier van Natuurmonumenten ga ik toch maar insturen, denk ik. Vijf euro is tenslotte geen geld voor een vierkante meter natuur. Maar onze eigen vierkante meter groen bij de voordeur, daar kan voor mij geen natuurmonument tegenop

Ook te lezen op wiegtotwieg.nl.