Tweet

Nieuws/ Als elke millimeter telt: de satelliet en GPS als hulpmiddel /reageer

Onderzoeker dr. Andy Hooper van de TU Delft heeft met satteliet-radarmetingen en GPS-metingen de subtiele bewegingen en veranderingen van de aardbodem rond de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull onderzocht. De aswolk van deze vulkaan zorgde in april en mei van dit jaar voor veel problemen in het Europese luchtverkeer.

Voor zijn onderzoek maakte Hooper gebruik van gegevens die elke elf dagen werden verzameld door de TerraSAR-X satteliet, een Duitse observatiesatteliet. Deze satteliet meet de afstand tot het aardoppervlak, en de veranderingen daarin werden gecombineerd met GPS-metingen op de grond. Zo heeft Hooper het proces van de vulkaanuitbarsting in kaart gebracht. Hij hoopt hiermee meer inzicht te verwerven in het gedrag van vulkanen, en op termijn betere voorspellingen te kunnen doen.

Volgens de onderzoeker zijn de voorspellingen voor dit type vulkaan extra lastig, omdat ze maar eens in de paar honderd jaar uitbarsten. “Bij vulkanen die actiever zijn dan Eyjafjallajökull kan je een uitbarsting beter zien aankomen, doordat het daarbij in de regel draait om één enkele magmakamer die uitdijt. Bij minder actieve vulkanen is het proces complexer.”

Hansje Brinker bewaakt de dijk
Per mail bevestigt Hooper dat de technologie die hij heeft gebruikt voor dit onderzoek dezelfde technologie is die het bedrijf Hansje Brinker inzet. Deze spin-off van de TU Delft analyseert de stabiliteit van dijken, met hulp van satellieten. Zo wordt op de eigen website uitgelegd hoe de actuele status van dijken op milimeterprecisie kan worden bepaald.

New Orleans, dat in 2005 werd getroffen door orkaan Katrina, had wellicht beter op de ramp kunnen anticiperen als de stad beter op de hoogte was geweest van de actuele status van de dijken. Naast dijkbewaking kijkt Hansje Brinker ook naar andere manieren om geld te verdienen aan de technologie, zo vertelde mede-oprichter Pieter Bas Leezenberg eerder dit jaar in Silicon Valley aan Management Team.

Samen met IJslandse, Amerikaanse en Zweedse wetenschappers publiceert Andy Hooper over dit onderzoek in Nature van 18 november.