Tweet

De nieuwe webnomaden /1 reactie

Wie zijn brood verdient via internet, kan gaan en staan waar hij wil. Enige voorwaarde: als er maar breedband beschikbaar is. Vijf Nederlanders over hun leven als webnomade.

1. | Dennis Hettema: ‘Mijn leven hangt aan internet’

Dennis Hettema (31) is wat je noemt een pur sang internetnomade. Via zijn internetwerkzaamheden zat hij al eens eerder in Zweden en Ierland. Een jaar of twee geleden streek hij opnieuw neer in Zweden. Ditmaal met zijn Zweedse vrouw Stina in het dorpje Amal, twee uur boven Gothenborg. Hij woont er in een villa aan het water en het lijkt erop dat hij het nu wel een tijdje volhoudt.
Hettema is gepokt en gemazeld internetondernemer. Dat wil zeggen: hij maakte de dotcomhype mee en troggelde heel wat venture capital centjes los op zijn blauwe ogen. Hij deed aan burnrate en maakte derhalve ook de dotcomcrash mee. Vervolgens stond hij aan de wieg van Higherlevel.nl, een zakelijke webcommunity die nog steeds bijzonder actief is.
Nu is hij vanuit Zweden creative director en directeur/eigenaar van OP3.com. OP3 is het bedrijf achter de Shotcode. Dat is een soort barcode die kan worden gefotografeerd door mobiele telefoons met een camera en die ze vervolgens naar een specifieke website brengt.
Hettema is sinds 2003 al bezig met deze technologie, maar nu begint dat eindelijk zijn vruchten af te werpen. De markt is de wereld. Net heeft hij een grote deal gesloten met frisdrankmerk Sprite in Mexico. Hij heeft een Nederlandse partner die een vestiging in ons land heeft. Het dagelijkse contact loopt via Skype. E-mail zit in de broekzak en Instant Messenger-popups vliegen om de oren. Hettema is wat je noemt een geëmigreerde webworker. Hij verkeert continu online in een internationaal circuit en waar hij zelf huist is niet belangrijk. “Ik maak zelfs ruzie via Skype”, grapt hij. “Soms lijkt het alsof mijn hele leven aan dat internet hangt. Ik moet het ook echt structureren nu. Ik kijk nu ook al mijn RSS-feeds pas aan het einde van de dag. Anders kom ik gewoon niet aan werken toe. Voor mij is internet echt mijn toegang naar de wereld. Maar de hoeveelheden informatie leiden enorm af. Als ik niet oppas, ben ik elke dag uren kwijt aan informatie binnentrekken zonder echt werk te verzetten.”

2. | Marc de Winter: ‘Ik klikte op een linkje’

Hoe internet het buitenland steeds heel dichterbij brengt voor webwerkers, blijkt ook uit het relaas van Marc DeWinter (30). “Ik reageerde op een linkje ‘naar webdesigner gezocht’ en stuurde een mail met wat grappige zinspelingen als ‘zitten jullie echt op Curaçao?’. Voor dat ik het wist was ik voor vier maanden aangenomen en waren we weg”, zegt de Winter, die op zijn 23ste naar Curaçao vertrok. Dat is het dus. Reageren op een linkje, koffer pakken en wegwezen. Meer niet. En waarheen? Naar een avontuur dat misschien maar vier maanden duurt. Nu, ruim vijf en een half jaar later, woont hij er nog.

3. | Marco van Hylckama Vlieg: ‘Een weblog bracht me deze baan’

De Winters verhaal staat niet op zich. In juli vorig jaar vertrokken Marco van Hylckama Vlieg (34) en zijn vriendin Renie Harbers (33) naar Stockholm, Zweden. Ook hij reageerde op een oproep die hij online aantrof. Beiden werken ze er aan een groot wereldwijd internetproject. Voor onbepaalde tijd. Van Hylckama Vlieg was in Nederland net begonnen als freelance webdeveloper. Nu neemt hij toch weer een baan aan. Hij geeft leiding aan een team dat verantwoordelijk is voor frontend en design. “Je moet het zo zien. Ik had in Nederland nog niet zo’n enorme business lopen omdat ik nog maar net begonnen was. De baan leek me op het eerste gezicht ontzettend leuk en bovendien had ik wel weer trek in een ander land”, zegt hij op besliste toon.
De manier waarop hij de vacature traceerde, is typisch voor het digitale wereldje waarin hij zich begeeft. Van Hylckama Vlieg is fanatiek weblogger over digitale trends en ontwikkelingen, met name op gebied van webdesign. Hij schrijft erover in het Engels. Waarom? De Nederlandse blogosfeer staat hem niet zo aan. “Op Nederlandse weblogs zijn de reacties over het algemeen zo negatief geladen”, meent Van Hylckama Vlieg. Op een ander weblog zag hij een bericht over een kennis in Zweden die een vacature had. Hij zocht het uit, solliciteerde en kreeg de baan. Zo haalde Marco zijn nieuwe baan in feite uit de internationale blogosfeer. En dan gaat het snel. Ongeveer vier maanden later woont hij in de Zweedse hoofdstad. Het lijkt wel of de weloverwogen manier van toeleven naar een leven in een ander land aan internetters niet besteed is. Het gaat snel, supersnel. Wegwezen voordat de volgende dotcomcrash de kans om zeep helpt, zo lijkt het.