Column/ Energiestrijd moet 'schone strijd' worden /reageer

Column: Gerard Ringenaldus

Gerard Ringenaldus heeft - onder meer - een grote interesse in uitvindingen die de mens en het milieu dienen. Hij is in 1947 geboren, gehuwd, en had een carrière van 40 jaar bij de PTT (tegenwoordig Post NL) Na de VUT, is hij al meerdere jaren met pensioen.

Na de schoolstrijd, de taalstrijd, de emancipatiestrijd enzovoorts is nu de energiestrijd in volle hevigheid losgebarsten, zo lijkt het.

Wordt enerzijds de nieuwe, schone energie soms iets te mooi voorgesteld en zegt iedereen het ei van Columbus te hebben uitgevonden, anderzijds is het zo dat de men vanuit de hoek van de de ‘oude energie’ geen kans onbenut laat om de schone energie in een kwaad daglicht te stellen.

Zelfkritiek

Gelukkig komt er uit de hoek van de schone energie wel enige zelfkritiek en corrigeert men zichzelf als dat nodig is. De EU heeft bijvoorbeeld, na ongewenste bijwerkingen, de regels voor het produceren van biodiesel flink aangescherpt.
Een tweede voorbeeld: miljardair en en (onder andere) eigenaar van vliegmaatschappij Virgin Air Richard Branson, die 3 miljard investeert in schone energie, heeft toegegeven dat biobrandstof maken uit eetbare producten geen goede zaak is.

Science Express

Uit de hoek van de oude energie heeft men recent een rapport van Science Express aangegrepen om ‘een waar horrorscenario’ te publiceren, waarin het voornamelijk gaat om de gevolgen van het produceren van biobrandstoffen uit eetbare gewassen. De gevolgen die worden genoemd zijn ontbossing en ontginning van savannes etcetera, maar vooral een dramatische versterking van het broeikaseffect.

Door een dergelijke eenzijdige berichtgeving worden in één klap alle biobrandstoffen als het ware in de ban gedaan.

Gelukkig won enkele dagen geleden de documentaire Field of Fuel een Award op het prestigieuze Sundance Festival. In deze documentaire worden onder meer de negatieve kanten van de olie-industrie aan de kaak gesteld en de mogelijkheden belicht van de nieuwe schone brandstof biodiesel uit algen die inmiddels massaal wordt geproduceerd, onder meer door de Amerikaanse firma Solazyme (USA). Deze bekroonde documentaire kan een mooi steuntje in de rug zijn voor de nog vrij nieuwe industrie van schone energie.

Machtsstrijd

De energiestrijd is een (machts)strijd die grotendeels achter de schermen wordt gevoerd en waarbij het om miljarden gaat. Een massale en efficiënte productie van diverse biobrandstoffen zou het wel eens onnodig kunnen maken nieuwe gebieden te ontginnen, zoals de reusachtige oliehoudende zandgebieden in Canada en de noordelijke IJszee. En dat schiet de grote olieverwerkende bedrijven natuurlijk in het verkeerde keelgat.

Bij deze ontwikkelingen komen drie belangrijke aspecten samen:
1 | het zorgen voor een schonere wereld,
2 | een explosief stijgende vraag naar energie, onder meer door de nieuwe wereldmachten als China en India,
3 | het streven om zich, op termijn, onafhankelijk te maken van import van olie en andere fossiele brandstoffen.

Welke prioriteiten er ook worden gehanteerd, voor de mensheid is het te hopen dat het gezonde verstand overwint en dat overheden het winnen van schone energie op een verantwoorde manier stimuleren en de marktwerking verder z’n werk laat doen.

De enige goede strijd die dan nog overblijft is een onderlinge ’schone’ strijd!

Alle Sync-artikelen over duurzaam