Column/ Gebrek aan veiligheid en web 2.0 /reageer

Column: Christine Karman

Christine werkt sinds 1994 als technologie-expert. Ze heeft aan de wieg gestaan van diverse technologie-bedrijven, en is daarnaast mede-oprichter en bestuurslid bij Meldpunt.
Christine was in 2001 Technology Pioneer bij het World Economic Forum en in 2002 en 2004 jurylid bij de Technology Review 100 op MIT. Ze vervult meerdere adviesfuncties. Momenteel is ze ook associate consultant bij Stratix Consulting. Haar persoonlijke website en blog is christine.nl.
Sinds 2008 bouwt Christine apps voor Android, ze spreekt soms op Android Dev Camps en andere op innovatie en technologie gerichte forums.

Onlangs heeft Sun Microsystems JavaFX gelanceerd, de “opvolger” van Web 2.0 en Ajax. “Het is maar goed ook”, verzuchtte een columnist, “want dat Ajax is niet te beveiligen”. In het algemeen zijn interactieve sites die met php en/of javascript werken heel moeilijk waterdicht te krijgen, dat is waar. Maar veiligheid – dat wil zeggen gebrek daaraan – is niet het enige bezwaar van “Web 2.0”.

Onlangs hoorde ik Michael Masnick spreken. Michael is de CEO van Techdirt, een populaire blogging site met een nieuw concept, en hij had heel andere argumenten tegen Web 2.0. Waar hij bijvoorbeeld bezwaar tegen had is het business model van het gemiddelde web 2.0 bedrijf, ongeveer als volgt: begin een zo hip mogelijk web 2.0 bedrijf, laat je site zo snel mogelijk groot worden, en cash dan voor heel veel geld. Dat is in bubble-tijd wel haalbaar, maar voor 9 van de 10 bedrijven natuurlijk niet.

Techdirt heeft een geheel andere aanpak voor een sustainable business model. De site is ontstaan als vrije tijd besteding van een aantal mensen. Die mensen werkten in Silicon Valley bij diverse grote en kleine bedrijven, maar stonden rond 2002 ineens met een aantal op straat. Dus van de nood een deugd gemaakt: we hebben een site, we zoeken een baan, dus we starten een bedrijf. In die tijd praatte men over de overload van informatie die het internet bood, en de schaarste aan aandacht van mensen voor die informatie. En, zoals Masnick zegt: “Als ergens een schaarste aan is, dan is dat je probleem, of je opportunity. En als ergens een overvloed aan is, dan is dat je resource”. Techdirt begon dus als site waar informatie overzichtelijk werd gebundeld, en met succes. Drie jaar later was er een overvloed aan bloggers op het net, iedereen begon een blog. Een nieuwe resource dus, en Techdirt ging bloggers bundelen en de content aan bedrijven aanbieden. Een goed business model, zo bleek. Ze leveren nu aan allerlei Fortune 500 bedrijven.

Eervorige week ging hun nieuwste vinding in Beta: het leveren van op maat gemaakte blogs voor bedrijven. Niet alleen conventionele blogs dus, maar op maat gemaakte research en opinies. Bloggers gebruiken nu Techdirt als medium voor het leveren van hun content aan de klanten die Techdirt voor ze werft. Techdirt levert ook marktonderzoeken in pdf formaat op deze manier. Op mijn vraag aan Masnick of ze dan nu Gartner en Forrester en dergelijke bureaus beconcurreren, lacht hij eerst maar concludeert even later wel dat Techdirt inmiddels omzet van dergelijke bedrijven weghaalt. Binnenkort dus beschikbaar: blogs op bestelling, van Techdirt.

Over bubbles gesproken, vorige week is een boek verschenen van Slate columnist Daniel Gross dat heet “Pop! Why bubbles are good for the economy”. In het boek legt Gross uit dat bij het springen van een bubble in de economie – zoals de internet bubble in 2001 – weliswaar veel investeerders hun geld kwijt raken maar dat er in de bubble in heel korte tijd een mooie infrastructuur wordt gecreëerd die wel heel goed is voor de economie. Als investeerder is het dus zaak om gelijk na het knappen van een bubble, te investeren in die infrastructuur.

Nog iets anders: inmiddels heb ik een favoriet radio station, waar ik in de auto naar luister: KQED radio. Een nieuwszender met kwaliteit en goede interviews – vandaag een half uur lang Alice Cooper. De content wordt deels overgenomen van NPR, National Public Radio, die weer het nieuws van BBC World Service hebben. Amerikaans nieuws met een Brits accent, dat heeft eigenlijk ook wel wat.