Persoonlijke tv-gids helpt bij het tv kijken /reageer

Persoonlijke tv-gids helpt bij het tv kijken
afbeelding: StoneRoos

Vanaf de pc op je werk alvast de tv-programma’s voor de avond instellen en de tv helemaal personaliseren naar je persoonlijke interesses. Dat wordt mogelijk door het Europese Passepartout-project, waaraan de afgelopen twee jaar een tiental TU/e-onderzoekers en -studenten meewerkten. Eind maart presenteerde onderzoekster dr. Lora Aroyo van de TU/e faculteit Wiskunde en Informatica (W&I) de resultaten van het project aan het Europees Parlement in Brussel.

Samenwerking

Het project Passepartout was een samenwerking tussen verschillende Europese bedrijven en onderzoeksinstellingen. Doel was het ontwerpen van een omgeving voor de personalisatie en presentatie van interactieve televisie. In een deelproject hebben onderzoekers en studenten van de capaciteitsgroep Information Systems van W&I een ‘framework’ ontwikkeld, dat eenvoudig zoeken mogelijk maakt. Dit deden ze in samenwerking met Philips Applied Technologies en het Hilversumse interactieve televisiebedrijf Stoneroos.

Het framework, SenSee genaamd, beschrijft alle tv- of filmfragmenten in een database. Deze tv-content bevat naast het beeld en geluid ook de informatie over de fragmenten, zoals die in een tv-gids te vinden zou zijn. “Deze informatie wordt gebruikt om sneller en gerichter de beelden te vinden”, zegt dr. Lora Aroyo, die het project vanuit de TU/e leidde. Om het framework heen zit een schil, de ‘user interface’, iFanzy genaamd. Dit programma is ontwikkeld door het televisiebedrijf Stoneroos, dat er uiteindelijk mee de markt op wil. iFanzy is de gepersonaliseerde tv-gids die zich helemaal op de smaak en voorkeuren van de gebruiker kan instellen. Dit doet het door steeds het kijkgedrag en de keuzes van de gebruikers te monitoren en te analyseren.

Een web met betekenis

Voor computers is het heel lastig goed te begrijpen wat bepaalde informatie betekent. “Wij mensen begrijpen uit ervaring wat het woord ‘bank’ betekent. Dat hangt van de situatie af. Een computer heeft die voorkennis over het algemeen niet”, legt Aroyo uit.

In het Passepartout-project werd het ‘semantische web’ gebruikt, door informatici ook wel Web 3.0 genoemd. Waar Web 1.0 alleen werkte met tekst, plaatjes en links tussen webpagina’s, namen bij de stap naar Web 2.0 de mogelijkheden voor de gebruiker om echt deel te nemen toe. Aroyo: “Zodat je ook zelf eenvoudig ‘web content’ kunt genereren en met anderen delen.”

Met het semantische web (3.0) veranderde ook de onderliggende architectuur. Alle links tussen pagina’s krijgen een expliciete naam en een betekenis. Er is meer structuur en meer betekenis waar de computer mee uit de voeten kan. Daardoor kun je ook beter zoeken in een database. “Je kunt verschillende databases naast elkaar zetten en de computer er tegelijkertijd in laten zoeken. Zo ook op meerdere zoektermen tegelijk.” Deze voordelen worden ten volle benut in iFanzy en SenSee.

Zoeken in verschillende databronnen

In iFanzy kan de gebruiker een zoekactie doen naar tv-fragmenten die hij of zij wil bekijken. Start je zo’n zoekactie, dan begint het eronder liggende SenSee met graven in de verschillende databronnen. Deze wordt steeds actueel gehouden door zoekrobots die het internet afstruinen op zoek naar informatie over de fragmenten. Wat tv-programma’s betreft, is dit de meest recente programma-informatie uit online tv-gidsen. Verder putten de zoekrobots uit websites als de Internet Movie Database (IMDB) en Wikipedia. Aroyo beschrijft een voorbeeld. “Wanneer je in iFanzy zoekt naar alle films met Marilyn Monroe, komt de informatie dus uit verschillende bronnen. En iFanzy kan je zoekopdracht ook ruimer interpreteren en fragmenten aandragen die iets met de filmdiva te maken hebben. Zoals alle films van regisseurs die met Monroe hebben gewerkt. Voor de echte fan van de filmster.”De fragmenten waarin wordt gezocht, kunnen afkomstig zijn uit verschillende bronnen. Van de kabeltelevisie, maar ook van kanalen die hun programma’s alleen vertonen op internet: web-tv. Verder worden in de ‘search’ ook fragmenten meegenomen die op een dvd- of harddiskrecorder zijn opgenomen.