Reizen naar Mars komt binnen handbereik /reageer

De Amerikanen lijken veel over te hebben om mensen op Mars neer te zetten. De huidige expeditie is zeker 30% over het oorspronkelijk geraamde budget van 1,5 miljard dollar gegaan. Ooit zijn er onder George Bush sr. plannen gemaakt om mensen op Mars te zetten. Dat programma, moest, voorzichtig geschat, 450 miljard dollar kosten, maar dat was zelfs de Amerikanen te gortig.

Inmiddels hebben in Sterrenstad nabij Moskou (Zvjozdny gorodok) vrijwilligers geoefend voor een maandenlang verblijf in een ruimteschip. De zes ‘ruimtereizigers’- drie Russen, een Italiaan, een Fransman en een Chinees,- lieten zich in juni 2010 vrijwillig opsluiten in een capsule. Na de ‘lancering’ begonnen ze aan een reis van 250 dagen naar Mars. Ook het verblijf op Mars werd gesimuleerd, waarbij drie marsonauten met speciale ruimtepakken op een ‘Mars’ rondliepen om materiaal te verzamelen.

In de tussentijd bleven de andere ruimtereizigers in het ruimteschip in een baan om Mars vliegen. Na een maand keerden de zes terug naar de aarde waar ze op 4 november 2011 ‘aankwamen’. Over die terugreis deden ze 240 dagen (de afstand aarde/mars wisselt sterk). Tegen 2030 zou zo’n missie werkelijkheid kunnen worden.

Mens op Mars?

De Amerikanen, althans de NASA, hebben het niet over een jaartal wanneer het over de eerste bemande vlucht naar Mars gaat. Er is een vlucht in 2018 gepland, maar die zou weer geavanceerdere technologie, op twee zonaangedreven Marskarretjes, op Mars moeten zetten om de vele vragen over de staat van de rode planeet te beantwoorden.

In Sterrenstad nabij Moskou lieten zes marsonauten zich anderhalf jaar opsluiten om een Marsreis na te bootsen.

De verzamelde grondmonsters zouden moeten worden opgeslagen in een opslagsonde en in een baan om Mars worden gebracht. Dat ‘vrachtschip’ zou met een volgende vlucht naar de aarde worden gebracht. In 2022 zou dan een ruimtevaartuig naar Mars kunnen worden gestuurd dat ook weer naar de aarde terugkeert en twee jaar later (Mars en de aarde staan ongeveer elke twee jaar het dichtst bij elkaar) zou een retourruimtevaartuig naar Mars kunnen vertrekken, dat daar landt en weer terugkeert in 2027.

Of 2030 dan haalbaar is voor een bemande vlucht lijkt twijfelachtig. Bovendien kun je je vraagtekens zetten bij de bemande Marsvluchten. Voor het onderzoeken van Mars en zijn atmosfeer zijn geen mensen ter plekke nodig en het is maar zeer de vraag of Mars het ideale ‘Purmerend’, ooit de overloopstad van Amsterdam, van de aarde is. De leefomstandigheden zijn er verre van ideaal: er is geen zuurstof en er is niet meteen water voorhanden, er groeit niks, er is veel onaangename straling en zo zijn er nog wat ongemakken voor aardse wezens.

“Ja, ik zou gaan”

Toch zijn er, gezien ook het project Mars500 in Rusland, enthousiastelingen genoeg die er maanden in een benauwde ruimte voor over hebben om hun droom, een voet op Mars zetten, waar te maken. Vorig jaar schreven de Amerikaanse onderzoekers Dirk Schulze-Makuch en Paul Davies, (resp. van de staatsuniversiteit van Washington en Arizona) in het Journal for Cosmology een artikel, waarin ze stellen dat een bemande reis naar Mars binnenkort (ze noemden geen jaartal) tot de mogelijkheden behoort.

De marsonauten zijn weer 'terug' op aarde

Die Marsgangers moeten dan wel bereid zijn op Mars te blijven, want een terugreis is te duur en de lage zwaartekracht op Mars zou de marsonauten bij terugkeer op aarde wel eens parten kunnen gaan spelen aldus het tweetal. Volgens hen zijn er gegadigden genoeg voor een enkeltje Mars. Bij presentaties op universiteiten melden mensen zich spontaan aan bij de wetenschappers, zo meldt de Telegraaf van 21 oktober 2010.

Arno Wielders, natuurkundige werkzaam bij ESA/Estec in Noordwijk en voorzitter van de Nederlandse Mars Society, is een van die enthousiastelingen. In 2003 heeft hij al een Mars-expeditie gemaakt op het Mars-onderzoekscentrum in de woestijn in Utah (MDRS). “Ja ik zou gaan. Ik heb dit soort gesprekken al gevoerd met mijn vriendin. Dat was meer filosofisch getint, maar met het voortschrijden van de techniek komt het steeds dichterbij. Als het kan, zou ik gaan”, vertelde hij het AD het vorig jaar. Het ziet er naar uit dat hij nog even geduld moet hebben.

Reageren via Facebook

Reacties

Over Arno Schrauwers

Taal heeft altijd mijn grote belangstelling gehad, maar ik heb, vanwege een "verkeerde" schoolopleiding, scheikunde gestudeerd. Ik zag me niet in de grote, boze chemie werken en ben toen uit overtuiging wetenschapsjournalist geworden. Wetenschap is te belangrijk om aan wetenschappers over te laten. En spannend genoeg. Het is helaas niet alles goud wat er blinkt...