Column/ Surf City USA /4 reacties

Column: Christine Karman

Christine werkt sinds 1994 als technologie-expert. Ze heeft aan de wieg gestaan van diverse technologie-bedrijven, en is daarnaast mede-oprichter en bestuurslid bij Meldpunt.
Christine was in 2001 Technology Pioneer bij het World Economic Forum en in 2002 en 2004 jurylid bij de Technology Review 100 op MIT. Ze vervult meerdere adviesfuncties. Momenteel is ze ook associate consultant bij Stratix Consulting. Haar persoonlijke website en blog is christine.nl.
Sinds 2008 bouwt Christine apps voor Android, ze spreekt soms op Android Dev Camps en andere op innovatie en technologie gerichte forums.

Surf City USA is Santa Cruz. Veel mensen denken dat “Surf City” Huntington Beach is, maar Santa Cruz schijnt de oudste rechten te hebben op de naam. Santa Cruz is veel cooler, zo niet figuurlijk, dan toch letterlijk.

Laatst ben ik voor het eerst wezen surfen, met mijn twee zoons. Navraag bij de surfschool leerde dat we ons zaterdags om 7 uur ’s ochtends moesten melden bij het strand, want dan was het eb en waren er geschikte golven. Heb je wel ’s om 7 uur ’s ochtends in je badpak op het strand gestaan? Gelukkig is het hier zelfs op die tijd al aangenaam van temperatuur. De lucht dan, niet het water, dat is gemiddeld toch wel kouder dan de Noordzee, dus moesten we wetsuits aan. De surfleraar en eigenaar van de school keek even bedenkelijk naar drie lange Hollanders, maar vond toch pakken die lang genoeg waren.

Ondertussen zat ik me af te vragen waarom er wel om 7 uur ’s ochtends hoge golven zijn, maar niet rond 7 uur ’s avonds. Het is toch immers tweemaal eb op een dag? Overigens lijkt het getijdeverschil hier kleiner te zijn dan in de Noordzee, en in ieder geval zijn mensen minder op de hoogte van getijdeverchillen en de dynamiek daarvan. In Nederland weet iedereen wat springtij en dood tij is, maar ik heb hier weinig mensen gevonden die weten wat spring tide en neap tide is.

Natuurlijk ga je als je je ergens over verbaast, op zoek. Keith Cooley legt op zijn site uit hoe eb en vloed in elkaar zit. Ook de National Oceanic and Atmospheric Administration heeft een website met getijdenuitleg, net als Wikipedia. Maar nergens te vinden waarom de eb ’s morgens niet even hoog is als ’s avonds. Maar uiteindelijk vind je hier dan wel uitleg, die verrassend eenvoudig is.

Eb en vloed ontstaan doordat de maan zwaartekracht uitoefent op het water in de oceanen. Dichterbij de maan iets meer, verder weg iets minder. Dat resulteert in een waterberg richting maan, en een waterberg van de maan af gericht. Springtij en dood tij ontstaan doordat de zon een vergelijkbaar effect genereert, alleen veel minder. De zon is wel veel zwaarder maar staat ook veel verder weg. Bij volle maan en nieuwe maan “trekken” de zon en de maan in dezelfde richting aan het water en is de berg wat hoger (springtij), en bij eerste en laatste kwartier is het dood tij.

Maar nu kun je je afvragen, als er zo’n berg van water over de aarde schuift, welke kust krijgt dan te maken met het hoogste puntje van die waterberg en krijgt dus de hoogste vloed, en zijn er ook plekken die in de periferie van de waterberg blijven? Veronderstel dat de maan om de aarde draait precies in het vlak van de evenaar. Dan hebben de mensen die langs de evenaar wonen een hogere vloed en lagere eb dan mensen in Noorwegen of Alaska, die maar een klein staartje meekrijgen. Op iedere locatie is dan eb en vloed twee keer per dag hetzelfde. Echter, de maan draait niet in het vlak van de evenaar. De maan draait in een baan die een hoek maakt met het vlak van de evenaar. Dat betekent dat als Santa Cruz ’s ochtends precies in het puntje van de vloedberg zit, het puntje van de andere vloedberg ’s middags over het zuidelijk halfrond passeert. ’s Middags krijgt Santa Cruz dus maar een klein staartje mee van de eb en vloed. En dat verklaart waarom we wel ’s ochtends om 7 uur surfles konden krijgen, maar niet ’s avonds.

Met al deze factoren is eb en vloed lastig zomaar te voorspellen. Waren er op zaterdag best wel hoge golven, op zondag was de oceaan zo glad als een spiegel en deed de verhuurder van surfboards slechte zaken. Toen zijn we maar gaan zwemmen, en bleek dat je makkelijk aan de temperatuur van het water went, misschien omdat het boven het water zo aangenaam zonnig is. Surften we op zaterdag tussen de dobberende pelikanen, op zondag zwommen we met zeeleeuwen, die net als in San Francisco in groten getale rond de pier zwemmen.

Was het moeilijk, dat surfen? Nou, viel eigenlijk wel mee. Het is niet zo dat als je kunt snowboarden je automatisch ook kunt surfen (het omgekeerde is wel het geval) maar het helpt wel. Als je eenmaal staat helpt je snowboardtechniek enorm. Ehm, “als”. Je dobbert in het water op een groot surfboard, een instructeur roept “nu peddelen, harder peddelen! … Nu opstaan!” en met de ingestudeerde beweging verhef je je snel op je board, dat inmiddels met grote snelheid bovenop de golf voortbeweegt. Dan blijkt dat zo’n groot beginnerssurfboard toch wel lastig te besturen is, en voordat je goed en wel staat, duik je met een grote plons tussen de pelikanen. Om vervolgens weer een enorm eind tegen de golven in te peddelen. Ik kan nog niet echt surfen maar het was wel geweldig om te doen.