Tweet

Techniek en de strijd om de woonkamer /1 reactie

We worden tegenwoordig veel geconfronteerd met technologie. En veel van ons willen gewoon niet eens meer weten hoe de dingen werken. Als het maar werkt. En ik weet uit eigen ervaring hoe frustrerend het kan zijn om een nieuw onbeproefd stukje technologie uit te proberen. En daarin verschillen mijn vrouw en ik als dag en nacht. De strijd wordt beslecht in de huiskamer.

Museum of modern arts

Laatst was ik een van de eerste onfortuinlijke in Nederland die een UMPC (ultra mobile PC) had gekocht van het merk Asus. Ultra mobiel. Mooie term. Dat zou het moeten zijn, ultra mobiel. Maar het pastte niet in mijn binnenzak dus zo ultra is het nou ook weer niet. Daarbovenop was de batterij al na twee uur zo dood als een pier en werkte de processor nog met een telraam. Conclusie: Veel te vroeg gekocht natuurlijk, maar ik moest het wel kopen, want noblesse oblige.

Een maand daarvoor had ik een vlammend betoog gehouden voor de directie van een elektronica winkelier over de positie die dat apparaat zou in moeten nemen tussen een tablet PC, een laptop en een dikke pocket PC. Het apparaat was heel erg vanuit techniek ontstaan en weer eens niet vanuit het nut. En dat is nu gebleken. Het machientje ligt nu dood in de hoek.
Verbannen naar mijn museum of modern arts, de griezelkelder van geflopte gadgets.

Het mag plaastnemen naast de DesXcape die er ook al een tijdje ligt. Kent iemand de Philips DesXcape? Het is een zogenaamde smart display. Een plat scherm annex touchscreen dat verbonden is aan je PC. Lekker op de bank draadloos internettten of wat dan ook. Nou meer dan een HTML pagina kon die niet aan voordat het allemaal begon te haperen. En waarom zou ik met een scherm op mijn schoot op de bank zitten als een laptop hetzelfde kan doen? Het ding hadden ze overigens beter DesInvestering kunnen noemen.

Ik ben ook hier de enige klant van ben ik bang. En mijn vrouw, die heeft het nooit gebruikt. Wilde het ook niet in de woonkamer hebben, want zo’n lelijk scherm met los (maar wel plat) toetsenbord wil je niet op de salontafel. Ik wel. Maar aangezien ik niet de baas ben over de inrichting heb ik die strijd verloren.

Revolutie

Die strijd doet me denken aan mijn laatste project. Dat bracht bijna een revolutie teweeg in de woonkamer. Het is mijn droom om overal in huis, waar ik me ook bevind de beschikking te hebben over mijn muziek, films, televisie opnames en natuurlijk internet. Dus had ik eerst een PC ingericht waarop Windows Mediacenter is geïnstalleerd. Daarop komt nu het digitale TV signaal binnen en het internet. En dat Mediacenter wordt vervolgens gebruikt om televisieprogramma’s op te nemen.

Alle muziek, video’s en foto’s staan op een batterij mobiele harddisken die weer gekoppeld zijn aan het netwerk . Het mooie van die mobiele harddisken is dat ze altijd en overal via het draadloze netwerk benaderbaar zijn, ook al staat je computer uit. Met een ander apparaatje, de portable media center van Creative, de Zen Vision.. (nou ja, vision) kan ik de video’s, muziek en opnames meenemen in de auto zodat je het journaal in de file kunt bekijken. Leuk idee, maar ook de Zen Vision is geflopt. Het was een mogelijke concurrent van de Apple iPod video en op afstand de voorloper van de Microsoft Zune.

En toen volgde de echte uitdaging. Mijn verzameling ‘traditionele’ stereo apparatuur heb ik in een charitatieve bui weggegeven aan familie en vrienden. De appraratuur heb ik daarna weer moeten vervangen door een aantal Media Centers. Vaste stations waarop ik weer tv opnames, filmpjes en muziek kan draaien. Geen draden, maar alles draadloos vanaf die mooie mobiele harddisk in een kolkende wolk van data beschikbaar gemaakt. Walhalla voor de geek.

De strijd om de woonkamer

Maar dan ineens doet in de ogen van mijn vrouw die lelijke PC zijn intrede in de woonkamer. Dat dacht ik nog goed te kunnen verkopen door een Quibus Winterbreeze te kopen. Dat is zo’n PC met het uiterlijk van een gelikte versterker. En ik kocht ook de mini PC van Aopen. Die is zo groot als een brood trommeltje zodat je al helemaal niet meer kunt zien dat het een PC is. Maar in de ogen van mijn vrouw zijn het allemaal wolven in schaapskleren. Gaf mijn dvd/stereo set ooit eens foutmeldingen in het scherm? Zag je ooit een zandloper en moest je de DVD speler ooit rebooten? En misschien nog belangrijker. Had je DVD speler een toetsenbord nodig?

En sterker nog.. mijn vrouw wil altijd de media centers uitzetten. Want waarom moeten ze aanstaan wanneer je ze niet gebruikt? Goed argument. Maar als je het apparaat uitzet en je wilt even een muziekje opzetten ben je goed alweer vijf minuten verder. Aan en uit en aan en uit. Daar kunnen die PC’s ook niet zo goed tegen. Met als gevolg dat geheugen nog voller raakt, wat weer haperende films oplevert. Een vicieuse cirkel dus. En sterker nog, dat kleine blauwe lampje is een baby magneet. Sinds onze dochter kan kruipen is de media center onweerstaanbaar, wat weer meer reboots heeft opgeleverd dan in het voorgaande halfjaar.

Poldermodel

Om tot een soort van compromis te komen hebben we een paar weken geleden wederom een traditionele set gekocht die ik naast de media center heb gezet. Nu heb ik mijn innovatieve apparaatjes en heeft zij haar eigen vertrouwde en probleemvrije technologie. Het wachten is op een generatie apparaatjes aan die mijn PC draadloos en probleemloos zal verbinden aan mijn ‘traditionele’ tv/stereo set. Er bestaan er wel een paar zoals  de wireless multimedia receiver van SMC, de KiSS of de Tivo. Maar ik kan me goed voorstellen dat niet iedereen zin heeft om alles maar aan elkaar te knutselen, software te installeren enzovoorts. Voor die mensen die dat niet willen bieden de elektronica producenten steeds leukere oplossingen. Philips met zijn Streamium lijn, alleen nog maar audio helaas, maar wel met een mooi design, of de Sonos  met zijn cube achtige look en een fijne handheld lcd bediening.

Maar dit zijn allemaal tussenoplossingen in een evolutionair pad waarbij de drie electronica eilanden - PC, TV/Audio en mobiel cq. handheld – naar elkaar toegroeien. De evolutie verloopt in kleine stapjes en volgt het proces van natuurlijke selectie. Alleen is de vraag wie die selectie uiteindelijk doet. Ik of mijn vrouw? Ik zorg voor de mutaties en zij doet de selectie. En hier zit de symbiose.

Technology Involved Female

Uit een onderzoek dat een paar jaar geleden in opdracht van Intel is uitgevoerd onder volwassenen in de Verenigde Staten is gebleken dat het helemaal niet zo slecht gesteld is met de belangstelling van vrouwen voor technologie. Dr. Genevieve Bell merkte dat vrouwen steeds vaker technologie omarmen als middel om hun leven makkelijker te maken. Daarnaast bleek dat gadgets zoals pda’s en digitale camera’s steeds meer gebruikt worden door vrouwen. Intel heeft personen in deze groep de naam TIF gegeven, wat staat voor Technology Involved Female. De aankoopdrang voor technische snufjes strekt zich ook uit naar computers. De helft van de ondervraagde vrouwen gaf aan dat hun volgende computer een laptop zal zijn, terwijl dit bij de mannen slechts 43% was.