Televisie gaat 3D /1 reactie

Universele bril

Omdat fabrikanten ieder zo hun eigen manieren hebben om bril en toestel te
synchroniseren, zijn de systemen niet uitwisselbaar. Het Amerikaanse
bedrijf Xpand Cinema, marktleider in 3D-brillen, werkt aan een exemplaar
dat met alle toestellen kan samenwerken. Het probleem van de incompatibele
brillen valt dus te omzeilen. HDMI, de nieuwe kabelstandaard voor zowel televisies als computers, is ook al
voorbereid op 3D.

Standaard

De wereld van toestelfabrikanten is redelijk overzichtelijk. Het grote
obstakel voor de doorbraak van 3D-televisie zit in het genereren van een
standaard voor het aanbieden van driedimensionale beelden. Dan komt
namelijk niet alleen de hardware-industrie om de hoek kijken, maar ook de
film- en televisiestudio’s. De moeite die het gekost heeft om tot
standaards voor video, dvd en blu-ray te komen, geeft al aan dat dit niet
zomaar zal gebeuren.

Patenten

De Consumer Electronics Association (CEA), waarin 2000 bedrijven verenigd
zijn, kondigde in januari aan de mogelijkheid van een standaard te gaan
verkennen. Het gaat zeker twee jaar duren om tot een voorstel te komen,
want tientallen bedrijven hebben patenten op het vlak en zullen proberen
die in de standaard onder te brengen. Bovendien is er nog zeker een half
dozijn andere initiatieven voor standaardisering. Philips is een van de
belangrijkste octrooihouders, samen met RealD, een jong bedrijf dat als
favoriet van Hollywood de technologie achter films als Avatar en Alice in
Wonderland leverde.

TV als computer

Een waarschijnlijke uitkomst is dat er niet één standaard komt, maar een
verzameling onderling uitwisselbare, zodat iedereen zijn eigen technologie
kan gebruiken zonder dat de consument daar erg in hoeft te hebben. De
televisie gaat dan in zekere zin meer lijken op een computer, die ook
verschillende soorten beeldformaten kan afspelen, dankzij een veelheid aan
drivers (die de koppeling verzorgen tussen computer en beeldscherm) en
codecs (die de computer vertellen hoe een bepaald bestand gedecodeerd moet
worden).

Niet efficiënt

Om een simpel voorbeeld te geven: de verschillende beelden voor het
linker- en rechteroog kun je allebei volledig in de informatiestroom
opnemen. Dat is echter niet efficiënt, want de beelden zullen sterk
overeenkomen. Dus moet er een vorm van compressie gevonden worden, die één
beeld volledig opneemt en van de ander alleen de afwijkingen ten opzichte
van de eerste. Er zijn talloze manieren om dat te doen, dus er zullen
afspraken gemaakt moeten worden hoe. Uiteindelijk zijn alle beeldformaten
af te spelen op hetzelfde scherm, als maar bekend is welke codering
gebruikt is en op welke wijze het scherm de bits aangeleverd wil hebben.