Vliegen 3.0: de beweegbare, elektrisch geladen vliegende vleugel
/3 reacties
-
door: Heleen Willemsen over: natuurkunde, duurzaam, vormgeving, materiaal, werktuigbouw op: 22 februari 2009 Vijftig procent minder lawaai, veiliger en onderhoudsvriendelijker.
Vijftig procent minder CO2, tachtig procent minder stikstofoxiden.
Een passagiersvliegtuig dat je nauwelijks hoort als hij laag komt overvliegen. Dat bijna geen broeikasgassen uitstoot. En dat veel zuiniger vliegt dan huidige vliegtuigen. De Technische Universiteit in Delft is hard bezig om dit toekomstbeeld werkelijkheid te laten worden. Maar het zal nog wel even duren voordat het vliegtuig van de toekomst rondvliegt.
Eigenlijk is er sinds 1954 maar weinig veranderd aan vliegtuigen. In dat jaar steeg het prototype van de eerste Boeing 707 op. Het basisontwerp – een kokervormige romp met twee vleugels aan de zijkant, motoren onder de vleugels en achterop een staart – is sindsdien bij alle grote passagiersvliegtuigen gelijk gebleven. Sinds de introductie van de Boeing 747 in 1969, is de energie-efficiëntie van de toestellen nauwelijks nog omhoog gegaan. Dat laatste wil de Europese Unie veranderen. In 2020 zou volgens de EU de CO2-uitstoot per passagierskilometer gedaald moeten zijn met vijftig procent.
Nieuw concept
Maar als veertig jaar engineering het vliegen nauwelijks zuiniger heeft gemaakt, hoe moet de industrie dan in minder dan twintig jaar zo’n grote stap gaan maken? Hester Bijl, hoogleraar Aërodynamica aan de faculteit Lucht & Ruimtevaart aan de Technische Universiteit Delft, vat het als volgt samen: “De grootste doorbraak in de luchtvaarttechnologie uit de geschiedenis werd in 1903 bereikt door twee mannen, de gebroeders Wright. Zij ontwierpen en bouwden het toestel en alle onderdelen helemaal zelf. Boeings worden niet meer ontworpen door twee mannen, maar door een gigantisch team van specialisten. De vliegtuigingenieur is een specialist geworden, die in zijn eigen kleine niche geweldig kan optimaliseren. Maar om een doorbraak te maken in efficiëntie, is een totaal nieuw concept nodig”.
Daarom startte diezelfde TU Delft in 2007 een ambitieus project om een nieuw, milieuvriendelijk vliegtuigconcept te ontwikkelen. De doelstellingen zijn om een toestel te ontwerpen dat vijftig procent minder CO2 en tachtig procent minder stikstofoxiden uitstoot, vijftig procent minder lawaai produceert en bovendien veiliger en onderhoudsvriendelijker is. Onder de titel CleanEra werkt een team van rond de vijftien specialisten vier jaar lang aan het ontwerp van dit ‘Vliegtuig van de Toekomst’. Het project is nu bijna halverwege de looptijd, en het concept begint vorm te krijgen.