Tweet

Vliegende camerabotjes: serieus 'speelgoed' /1 reactie

Met traditioneel bewezen middelen maakte de Engelse politie vorige maand korte metten met 3 autobommen. Maar ze zijn ook bezig met moderne preventiemiddelen, momenteel wordt er een klein vliegend cameraatje uitgetest in en rond Liverpool. Uitgevonden in Duitsland en ingevoerd als ’speelgoed’ om onder allerlei strenge luchtverkeerswetten uit te komen.

‘Another eye in the sky’

Overal en voortdurend zijn er camera’s gericht op het Britse publiek, maar de politie in het noordwesten van Groot-Brittannië voegt nog een nieuwe camera toe: een vliegend botje. De politie in Merseyside County test een onbemand vliegtuigje (UAV) dat een cctv-camera draagt.

Het gaat hier om een Duits helikoptertje genaamd MD4-200 met een spanwijdte van 70 cm en een gewicht van 900 gram. Het heeft vier fluisterzachte rotors en kan zelfstandig op GPS-punten vliegen met een snelheid van maximaal 24 km per uur. Het kan ook bestuurd worden via een controlepaneeltje maar dat moet dan niet verder weg zijn dan 500 meter. Hij landt zelfstandig als de batterij leeg of het radiosignaal te lang zoek is. De maximale hoogte die het kan bereiken is 500 m.

Het is het eerste product van het bedrijf Microdrones GmbH en is net een jaar op de markt. Ze werken daarnaast nog aan een ander product, de MD4-1000, die groter is en meer kan dragen. Specificaties kun je hier vinden. Het botje stuurt beelden naar de bestuurder aan de grond en naar de politie in een volgwagen of in de meldkamer. Het botje zal niet meegaan op gewone surveillance want de batterij gaat maar 20 minuten mee. Het is dus alleen bedoeld voor gerichte vluchten. De Engelse politie is gebrand op het bestrijden van ‘antisociaal gedrag’ in het algemeen en de bot kan dan ook gebruikt worden bij alledaagse dingen zoals het volgen van een file of bij specifieke zaken zoals bewijzen verzamelen voor in de rechtszaal.

Al eerder hebben politiekorpsen onbemande vliegtuigjes ingezet om hun burgers in de gaten te houden. In Amerika werd vorig jaar een vliegerachtige robot onthuld maar de Federal Aviation Administration (FAA) was er als de kippen bij om het ding te verbieden. Het kan en mag toch immers niet zo zijn dat burgers zich met professionele vliegtuigen bezig gaan houden, in welk formaat dan ook? Het gevolg daarvan is nu een hardnekkige lobby van producenten van kleine vliegbotten om ze als speelgoed aan te merken om onder de nodige vergunningen uit te komen. Zo ook in Groot-Brittannië. De MD4-200 is het land dan ook binnengekomen als speelgoed, anders kreeg de politie van Merseyside hem niet in handen. Als hun testperiode met de MD4-200 afloopt in september, kon de lucht er wel eens vergeven raken van de vliegende camera’s, allemaal wel als speelgoed natuurlijk.

Zelf vliegen?

Hier in Nederland is het moeilijker. Hier mag ook vliegend speelgoed niet ver van de bestuurder zijn. In juni 2006 is een nieuwe Wet Luchtvaart ingegaan die alle regels bevat voor passagiersvliegtuigen, vliegvelden en de veiligheid van beiden. De wet is gericht op vliegtuigen met de gezagvoerder aan boord (artikel 5.7, 3e lid). Op UAV’s is de wet niet zo voorbereid: het zijn gewoon te nieuwe dingen! En waar ligt de grens tussen een UAV en modelvliegtuigen? Voor modelvliegtuigen is ook helemaal niets geregeld in de wet. De hele modelvliegwereld van Nederland krabt zich dan ook achter de oren waar hun vliegtuigen thuishoren in de wet. Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat kan een Administratieve Aanwijzing (AA) geven voor modelvliegtuigen. Maar vallen daar dan ook vliegende camerabotjes onder?

Militaire spionnetjes

Vliegende camera’s in de lucht zijn meer een militaire aangelegenheid. Onbemand vliegende camera’s worden al langer gebruikt door de verschillende legers in de wereld: in Irak en Afghanistan worden ze veel ingezet. Het is daarom aan het Ministerie van Defensie om een Aanwijzing (AA) in de Wet Luchtvaart te maken voor UAV’s. Die houdt zich alleen niet zo bezig met ’speelgoed’ en is meer op de eigen zaken gericht: militaire bewaking door middel van UAV’s.

Daartoe worden nu technische testen gedaan bij het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium. De eerste militaire UAV’s zouden dan in 2010 boven Nederland kunnen vliegen. Het regelen wat de burger en de hobbyist kan en mag in het Nederlandse luchtruim heeft natuurlijk geen prioriteit voor Defensie. De UAV’s met camera’s worden uitdrukkelijk als militair gereedschap gezien. In NL is de dealer van de MD4-200 dan ook een bedrijf (SIM Security & Electronic System) uit Duitsland dat nadrukkelijk niet levert aan het publiek. Er wordt alleen geleverd aan ‘Security Authorities and Military Costumers’ (hoofdletters van SIM).

Vliegen voor de politie.

Voor de politie is de MD4-200 wel te koop. Afgelopen mei was een Microdrone in Nederland. Tijdens de Internationale Vakbeurs voor Politie en erkende Veiligheidsbranche (IVVP), die tegelijk was met de Internationale Vakbeurs Incidentmanagement Crisisbeheersing en Rampenbestrijding (IVIC), vloog er één door de lucht. Hier is een video van de beelden die hij maakte op deze beurs vol zwaailichten, omgevallen auto’s en een heuse vuurspuwer.

De Britse politie die nu de MD4-200 test, is trots op zijn luchtondersteuning. Ze hebben een aparte divisie met een eigen website die vooral focust op de grote, bemande helikopter. Zij beschikken ook over een complete Airsupport Group die dag en nacht vliegt en video’s maakt, ook met nachtcamera’s.

De politie houdt elke dag de vluchtgegevens bij op internet zodat het publiek kan zien hoe hun geld wordt omgezet in veiligheid. Elke dag wordt op de site vermeld hoe vaak de helicopter gevlogen heeft en voor wat voor situaties hij is ingezet. Zo krijgen burgers een idee hoe hun stad veilig wordt gehouden (zichtbaarheid is belangrijk om vertrouwen te winnen en te houden) en waarom er af en toe geluidsoverlast is. Want de helicopter vliegt vooral ’s nachts en hij is behoorlijk duur.